De erfenis in Dordrecht

De lessen van Ko Jeroense.

In 2007 liepen twee leerlingen van Ko over de expositie Hemelse Pracht die onze school had georganiseerd in de Nicolai-kerk in Utrecht. Zij zeiden: Onze vergulding ziet er mooier uit.

Nu zal het wel zo zijn dat Ko de iconen van al zijn leerlingen verguldt, maar het systeem is voor 100 % van mij afkomstig is. Dus de vergulding kan niet mooier zijn, het is dezelfde.
Ik voel hier de behoefte te citeren uit een oude brief aan Ko.

Beste Ko,                                                                       Amsterdam 10 oktober 2005

Je hebt in Amsterdam twee en in Utrecht één cursus bij me gevolgd, en in die tijd begon je ook les te geven. Je zei dat er geen les van je voorbij ging dat je mijn naam niet noemde. Je zei dat je volledig door mij opgeleid was en alles aan mij te danken had wat je wist. Ik heb altijd publiekelijk naar je lessen geïnformeerd en suggesties voor dat lesgeven gegeven, en je dingen toegestuurd, omdat ik vond dat je goede voorbeelden nodig had. Je medecursisten zijn mijn getuige. Na die drie cursussen heb je je plaats ter beschikking gesteld voor nieuwkomers. Ik heb je naar de middaggroep meegenomen om te helpen bij het vergulden, en ook in de avondgroep assisteerde je. Je kreeg een Chinese maaltijd aangeboden om etenstijd.

Ik bleef je volgen en heb je weleens zomaar gebeld. Je werd uitgenodigd door mij op de gevorderden-workshop die Neoklis gaf in april 2005. Dikwijls verwees ik mensen naar jouw lessen, die in de buurt woonden, zoals de dames De Munck, Kool en Van Gend, en nog vele anderen. Toen de expositie van ons Atelier kwam vond ik het leuk jou ook te vragen, hoewel je er niet meer bij was. Je schreef me een dankbaar briefje. Je bent in het zonnetje gezet als een leerling die les gaf en schilderachtige iconen maakte, in de openingstoespraak en in de media (krantenartikelen en internet). Je kreeg een mooie plaats om te hangen en mocht ongeveer 10 iconen brengen. Je leverde je iconen af los in een koffertje in Amsterdam en ik heb ze liefdevol voor je verpakt. Je had bijna een verkoop en ik hielp iemand uit Amstelveen aan je telefoonnummer, omdat die jouw kleurgebruik zo buitengewoon vond, al zei je die dat het Jans kleuren waren. Die heeft intussen les bij je gehad. Al met al denk ik dat ik me een vriend heb betoond.
...

Maar nu denk ik dat je mijn naam niet meer noemt, want dat doe je niet in het interview voor Eikonikon ("Later heb ik nog een cursus gevolgd aan de Volkuniversiteit in Amsterdam"), niet op de website van het Griekse Karidiès waar je mijn opvolger voor een zomercursus was, elders is het: “Zelf leerde Ko Jeroense ikoonschilderen in een klooster”.
Nou Ko, dat is onwaarheid spreken, dat mag niet.
.